Występująca w strefie umiarkowanej cebula uprawiana była od niepamiętnych czasów. W Starożytnym Egipcie była powszechnie hodowana w okolicach dużych miast, służąc przede wszystkim jako strawa dla wykończonych harówką przy stawianiu piramid niewolników. Zresztą przez wiele stuleci cebula była podstawowym pożywieniem najbiedniejszych ludzi, przede wszystkim w Azji Środkowej i Mniejszej.
W Polsce po raz pierwszy wymienia się cebulę na dworze Władysława Jagiełły. Wkrótce też zresztą zauważono cenne właściwości lecznicze cebuli. Obecnie swą dużą powszechność zawdzięcza cebula przede wszystkim dużej wartości odżywczej, a także jej przydatności jako przyprawy w kuchni. Jednakże wielu nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo cenna jest świeża cebula z medycznego punktu widzenia.
Skład cebuli to sporo najcenniejszych składników, które potrzebujemy do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu: związki siarkowe, olejki eteryczne, dwupeptydy, glikozydy flawonowe, cukry, pektyny, śluzy, sole mineralne, witaminy A, C, B, E, K, PP. Przy okazji jest bardzo nisko kaloryczna. W 100 gramach jest tylko 28 kalorii. Nie posiada w ogóle tłuszczu.
Znajdujące się w niej związki są bardzo pomocne przy suchym, męczącym kaszlu, przy schorzeniach dróg oddechowych, również jako doskonały środek na trudno gojące się rany, czyraki, ropnie i owrzodzenia. Medycyna ludowa uważa cebulę jako dobry lek na schorzenia reumatyczne. Pewne zdziwienie może budzić fakt, że tak popularna i tak chętnie przez nas używana do różnego rodzaju posiłków cebula ma pewne właściwości toksyczne. Używanie cebuli, jak dowiodły badania, wpływa czasem niekorzystnie na tarczycę, może również wywołać dolegliwości żołądkowe. Dlatego zawsze należy stosować ją w zalecanych dawkach. Aczkolwiek najbardziej dostrzegalną przypadłością w czasie jej przyrządzania jest niewątpliwie uciążliwe łzawienie, często połączone z kichaniem i katarem. Ta właśnie właściwość cebuli sprawiała, że przez długie lata w wielu krajach zabronione było jedzenie cebuli podczas świąt narodowych. Twierdzono, że wyciskając łzy z oczu, niszczyłaby podniosły i radosny nastrój święta.
Syrop na kaszelCzęsto w gospodarstwach domowych, w szczególności na wsi, gospodynie do dnia dzisiejszego sporządzają syrop z cebuli, który podawany w przypadkach przeziębień, uporczywego kaszlu czy innych chorób górnych dróg oddechowych działa skuteczniej niż antybiotyk. Dowolną ilość cebuli obieramy i szatkujemy bardzo drobno, zasypujemy cukrem i zostawiamy pod przykryciem na 2 – 3 dni. W tym czasie cebula puści sok, który należy pić trzy razy dziennie po łyżeczce.
Winko cebulowe na grypęDoskonałe rezultaty przynosi stosowanie wina cebulowego, które działa bakteriobójczo i przeciwbiegunkowo. Jest takżerównież|też} specyfikiem przeciw grypie i anginie. Słynny zielarz, A. Sarwa, podaje taki oto przepis na wino. Bierzemy 35 dag obranej z łusek cebuli, 15 dag miodu pszczelego, litr wytrawnego, białego wina i 100 ml koniaku. Cebulę miksujemy, dodajemy do niej miód i starannie mieszamy. Odstawiamy i po godzinie dodajemy wino połączone z koniakiem. Naczynie zamykamy szczelnie i pozostawiamy w ciepłym miejscu. Po 7 dniach zlewamy wino, przecedzamy przez bibułkę filtracyjną i pijemy raz dziennie po 25g.
Cebula na bezsennośćCebula ma jeszcze dużo innych zastosowań w lecznictwie. Różni zielarze podają przykłady jej zastosowania w rozmaitych dolegliwościach i są to często metody skuteczne. I tak cierpiący na bezsenność powinni spożyć na noc cebulę.
Lek na czyrakiDoskonałym lekiem na czyraki jest upieczona i przekrojona na pół cebula, którą należy przyłożyć przeciętą stroną do chorego miejsca. Okład powinniśmy zmieniać co kilka godzin. Wreszcie bardzo drobno roztarta i rozsmarowana na gazie cebula, przyłożona na miejsce dotknięte reumatyzmem przynosi znaczną ulgę. Ale uwaga! Po wystąpieniu uczucia palenia należy niezwłocznie zdjąć okład. Historię o tej niezwykłej roślinie zakończyć należy zdaniem doskonałego zielarza, księdza Sebastiana Kneippa, według którego cebula jest nie tylko zaprawą korzenną i pożywieniem, ale również środkiem leczniczym i czyszczącym. Jako przyprawa potrawy, polepsza trawienie i czyni człowieka wesołym i swobodnym.
Maść na egzemęTrzeba obrać dużą cebulę, utrzeć na tarce i dodać do miazgi 1 łyżkę miodu, jedną łyżkę lub trochę więcej mąki pszennej, ½ tuby maści Tormentiol i zarobić na gęstą pastę. Przykładać wieczorem na miejsca dotknięte chorobą.
Nalewka cebulowa na włosyDrobno pokroić główkę cebuli, zalać ćwiartką spirytusu, pozostawić na dwa tygodnie w ciemnym miejscu. Po tym czasie płyn przecedzić i wcierać w skórę głowy raz w tygodniu na 8 – 12 godzin przed myciem. Na jeden raz użyć dwie małe łyżeczki nalewki.
Nalewka cebulowaPotrzebujemy: 1/2 litra spirytusu 96 %, 0.5 litra przegotowanej wody, 0.5 kg obranej cebuli, 50 g owoców czarnego bzu, 5 ząbków czosnku. Cebulę, czosnek i czarny bez miksujemy i zostawiamy na 8 dni. Po tym czasie przecedzamy i kilka razy filtrujemy do uzyskania przejrzystego płynu. Mieszamy ze spirytusem i wodą. Pijemy codziennie po jednym kieliszku przed pójściem spać.
Źródło: Jadwiga Górnicka - Porady Dr Górnickiej
