Rosnąca w strefie umiarkowanej cebula hodowana była od niepamiętnych czasów. U Egipcjan była masowo hodowana w okolicach wielkich miast, służąc przede wszystkim jako pokarm dla wymęczonych harówką przy budowie piramid niewolników. Zresztą przez minione stulecia cebula była głównym pożywieniem najbiedniejszych ludzi, przede wszystkim w Azji.
W Polsce po raz pierwszy wymienia się cebulę na dworze Władysława Jagiełły. Rychło też zresztą dostrzeżono duże właściwości lecznicze cebuli. Dzisiaj swą znaczną popularność zawdzięcza cebula głównie dużej wartości odżywczej, a także jej przydatności jako przyprawy w kuchni. Jednakże wielu nie ma pojęcia, jak niezwykle cenna jest świeża cebula z medycznego punktu widzenia.
Skład cebuli to ogrom wartościowych składników, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu: związki siarkowe, olejki eteryczne, dwupeptydy, glikozydy flawonowe, cukry, pektyny, śluzy, sole mineralne, witaminy A, C, B, E, K, PP. Przy tym jest bardzo mało kaloryczna. W 100 gramach znajduje się tylko 28 kalorii. Nie zawiera w ogóle tłuszczu.
Zawarte w cebuli składniki są niezwykle skuteczne przy suchym, męczącym kaszlu, przy schorzeniach dróg oddechowych, również jako doskonały środek na ciężko gojące się rany, czyraki, ropnie i owrzodzenia. Medycyna ludowa uważa cebulę jako znakomity lek na schorzenia reumatyczne. Niemałe zdziwienie może budzić fakt, że tak powszechna i tak chętnie przez nas używana do różnego rodzaju posiłków cebula ma pewne właściwości toksyczne.
Stosowanie cebuli, jak dowiodły badania, wpływa niekiedy niekorzystnie na tarczycę, może również spowodować zaburzenia żołądkowe. Dlatego zawsze należy używać ją w zalecanych dawkach. Aczkolwiek najbardziej dostrzegalną przypadłością w czasie jej przyrządzania jest niewątpliwie uciążliwe łzawienie, często połączone z kichaniem i katarem. Ta właśnie właściwość cebuli sprawiała, że przez długie lata w wielu krajach nie wolno było jeść w czasie świąt narodowych. Uważano, że wyciskając łzy z oczu, niszczyłaby podniosły i radosny nastrój święta.
Syrop na kaszelCzęsto w gospodarstwach domowych, głównie na wsi, gospodynie do dnia dzisiejszego sporządzają syrop z cebuli, który przyjmowany jest w przypadkach zachorowań, uporczywego kaszlu czy innych schorzeń górnych dróg oddechowych działa skuteczniej niż antybiotyk. Dowolną ilość cebuli obieramy i szatkujemy bardzo drobno, dodajemy cukier i zostawiamy pod przykryciem na 2 – 3 dni. W tym czasie cebula puści sok, który należy pić trzy razy dziennie jedną łyżeczkę.
Winko cebulowe na grypęDoskonałe wyniki daje picie wina cebulowego, które działa bakteriobójczo i przeciwbiegunkowo. Jest również lekiem przeciw grypie i anginie. Słynny zielarz, A. Sarwa, podaje taki oto przepis na wino. Bierzemy 35 dag obranej z łusek cebuli, 15 dag miodu pszczelego, litr wytrawnego, białego wina i 100 ml koniaku. Cebulę miksujemy, dokładamy do niej miód i starannie mieszamy. Odstawiamy i po godzinie dolewamy wino zmieszane z koniakiem. Naczynie zamykamy szczelnie i pozostawiamy w ciepłym miejscu. Po tygodniu zlewamy wino, przecedzamy przez bibułkę filtracyjną i pijemy raz dziennie po 25 g.
Cebula na bezsennośćCebula posiada jeszcze dużo innych zastosowań w lecznictwie. Różni zielarze podają przykłady jej zastosowania w rozmaitych przypadłościach i są to często metody skuteczne. I tak cierpiący na bezsenność powinni spożyć na noc cebulę.
Lek na czyrakiŚwietnym lekiem na czyraki jest upieczona i przekrojona na pół cebula, którą należy przyłożyć przeciętą stroną do chorego miejsca. Okład powinniśmy zmieniać co parę godzin. Wreszcie bardzo drobno roztarta i rozsmarowana na gazie cebula, przyłożona na miejsce z reumatyzmem przynosi znaczną ulgę. Ale uwaga! Gdy odczujemy palenie trzeba niezwłocznie zdjąć okład. Historię o tej niezwykłej roślinie podsumować wypada zdaniem doskonałego zielarza, księdza Sebastiana Kneippa, według którego cebula jest nie tylko zaprawą korzenną i pożywieniem, ale również środkiem leczniczym i czyszczącym. Jako przyprawa potrawy, poprawia trawienie i czyni człowieka wesołym i swobodnym.
Maść na egzemęMusimy obrać dużą cebulę, utrzeć na tarce i dodać do miazgi jedną łyżkę miodu, jedną łyżkę lub trochę więcej mąki pszennej, ½ tuby maści Tormentiol i zarobić na gęstą pastę. Przykładać wieczorem na miejsca dotknięte chorobą.
Nalewka cebulowa na włosyDrobno pokroić jedną cebulę, zalać 250 ml spirytusu, pozostawić na dwa tygodnie w ciemnym miejscu. Po tym czasie płyn przecedzić i wcierać w skórę głowy raz w tygodniu na 8 – 12 godzin przed myciem. Na jeden raz użyć dwie małe łyżeczki nalewki.
Nalewka cebulowaPotrzebujemy: 0.5 litra spirytusu 96 %, 0.5 litra przegotowanej wody, 0.5 kg obranej cebuli, 50 g owoców czarnego bzu, 5 ząbków czosnku. Cebulę, czosnek i czarny bez miksujemy i zostawiamy na 8 dni. Po tym czasie przecedzamy i kilka razy filtrujemy do uzyskania przejrzystego płynu. Mieszamy ze spirytusem i wodą. Pijemy codziennie po jednym kieliszku przed pójściem spać.
Źródło: Jadwiga Górnicka - Porady Dr Górnickiej